Adıyaman’da Yaşam: İhmal Edilmiş Hissetmek…
2002’de öğretmenlik mesleğine başlarken bu şehre atandığınız için “şanslısınız” denilen Adıyaman’da, 2025’te yolların, suların, düzenin kalmadığı bir hayata tutunmaya çalışıyoruz.Deprem değil, ihmalkârlık hissi yıkıyor bizi.
2002 yılıydı. Adıyaman’a yeni atanmış onlarca genç öğretmendik.Heyecanlıydık, umut doluyduk.
Bir seminer salonunda, meslekte yıllarını devirmiş, babacan bir müfettiş karşımızdaydı. Adıyamanlıydı. Bize şöyle söyledi:
“Siz çok şanslısınız. Biz göreve başladığımızda hayat çok zordu. Gerger’de yol yoktu, Kâhta’da su yoktu. Merkeze atanmak büyük bir şanstı. Şimdi köylerde bile asfalt var, Kâhta’da su var.”
O an, gerçekten şanslı hissetmiştik. Zorluğu olmayan bir şehirdi Adıyaman. Yaşam şartları uygun, kaynak suları bol ve lezzetli, havası tertemiz, bir yerden başka bir yere ulaşım rahat… Daha ne istenebilir ki?
Üstelik zamanla güzelleşen bir memleket benimki.Her ne kadar çevre illerin gerisinde kalsak da yılların emeğiyle bir düzene kavuşmuştu memleketim…Yaşanabilir Adıyaman, güvenli Adıyaman ve huzur şehri Adıyaman… Başında bir şehre yakışan en güzel sıfatlarla anılırdı Adıyaman!
Öyle sandık, inandık! Belki de yanıldık!
2025 bitmek üzere veNe yol kaldı, ne su, ne temiz hava, ne huzur…
Bir şehir, yeniden başa dönmenin, daha doğrusu geriye gitmenin bu kadar ağırını hak etmezdi.Kırkını çoktan deviren biri olarak, ben bugünkü Adıyaman’ın daha kötü hâlini hatırlamam.
Kimse yalnızca depremi gerekçe göstermesin; çünkü İndere’yi gördük.Ecdadımıza dense ki “Karadağ’a binalar yapılacak, oraya iki yılda şehir kurulacak,” inanmazlardı; “yav he he…” diyerek savuştururlardı.İki yılda yanı başımıza yeni bir şehir kurulurken, eski şehrimin çilesinin devam etmesi ciddi bir sorgulama sebebi.
Adıyaman, hak ettiği ilgiye ve ihtiyaç duyduğu planlamaya kavuşamayan bir şehir gibi…
Bugün Adıyaman’da bir yerden bir yere gitmek bir lükse dönüştü.Trafiğe çıkacak olanların ciddi bir sabır, uzun bir zaman ve sağlam bir psikolojiye sahip olmaları gerekiyor.Çoğu yerde kural yok, düzen yok ve en önemlisi yol yok.
Bazen gerçekten kendimi az gelişmiş başka bir ülkede sanıyorum.
AYSUN HALAÇ
KAHTA BELEDİYE BAŞKAN YARDIMCISI
